วันพฤหัสบดีที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560

: ‘It is more blessed to give than to receive.’ ”

อ่านแล้วน้ำตาซึม
👩‍❤️‍👩🤢😢😢🛐📓
นักศึกษามหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในยุโรปเดินคุยกับอาจารย์ พวกเขาเห็นรองเท้าเก่าๆคู่หนึ่งข้างถนนซึ่งเป็นของชายยากจนที่กำลังทำงานอีกฟากถนน....
เขาหันไปหาอาจารย์พูดว่า เรามาเล่นสนุกกันหน่อย ลองซ่อนรองเท้าและแอบดูปฏิกิริยาตอนเขาไม่พบรองเท้าว่าเป็นอย่างไร ???
อาจารย์พูดว่า เราไม่ควรหาความเพลิดเพลินกับคนยากจนเลย (We should never amuse ourselves at the expense of the poor.) เอาแบบนี้นะ เธอมาจากครอบครัวที่ร่ำรวย เอาเงินใส่ลงไปในรองเท้าของเขาทั้งสองข้างแล้วแอบดูว่าเขาจะทำอย่างไร??
นักศึกษาทำตาม ในที่สุดเขาเห็นชายคนหนึ่งมาที่รองเท้าหลังจากทำงานเสร็จ... ตอนใส่รองเท้าข้างซ้ายเขารู้สึกว่ามีบ่างอย่างในนั้น เขาพบว่ามีเงิน และก็พบเช่นกันในรองเท้าข้างขวา...
เขาแปลกใจ มองไปรอบๆว่ามีใครแถวนั้น สักครู่เขาก็เอาเงินใส่กระเป๋า
เขาคุกเข่าลงเงยหน้าขึ้นฟ้าและพูดว่า ขอบคุณพระเจ้าจริงๆ ....
ภรรยาผมป่วย ลูกๆก็ไม่มีอะไรจะกิน ไม่ว่าเงินนี้จะเป็นของใคร ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือครั้งนี้ นักศึกษาคนนั้นน้ำตาเอ่อเมื่อได้ฟัง อาจารย์พูดสอนว่า
แบบนี้เธอไม่สุขใจมากว่าซ่อนรองเท้าเขาหรือ??
นักศึกษาตอบว่า วันนี้อาจารย์ให้บทเรียนที่มีค่ามากกับผมซึ่งผมจะไม่ลืมเลย
"อย่ากดขี่ข่มเหงคนยากจน เขาลำบากอยู่แล้ว เคารพเขาเท่าเทียมกัน ช่วยกันและกัน เขาพูดว่า It is more blessed to give than to receive. คนเราจะยากดีมีจนก็คนเหมือนกันครับ มีเกียรติ มีศักดิ์ศรี อย่าทำตนเหมือนว่าดีกว่าเหนือกว่ากันเลยครับ หันมาช่วยกันมีความสุขใจมากกว่ากันมากจริงๆอย่ากดขี่ข่มเหงคนยากจน เขาลำบากอยู่แล้ว เคารพเขาเท่าเทียมกัน ช่วยกันและกัน"
เขาพูดว่า " It is more blessed to give than to receive. คนเราจะยากดีมีจนก็คนเหมือนกันครับ มีเกียรติ มีศักดิ์ศรี อย่าทำตนเหมือนว่าดีกว่าเหนือกว่ากันเลยครับ หันมาช่วยกันมีความสุขใจมากกว่ากันมากจริงๆ"
🛐📓



Acts 20:35New International Version (NIV)
35 In everything I did, I showed you that by this kind of hard work we must help the weak, remembering the words the Lord Jesus himself said: ‘It is more blessed to give than to receive.’ ”
กิจการ 20:35
-----------------------------------------------------------------------------------------
A young man, a student in one of the universities, was one day taking a walk with a Professor, who was commonly called the student's friend, from his kindness to those who waited on his instructions.
As they went along,they saw lying in the path a pair of old shoes, which they supposed to belong to a poor man who was employed in a field close by, and who had nearly finished his day's work. The student turned to the professor, saying: "Let us play the man a trick: we will hide his shoes, and conceal ourselves behind those bushes, and wait to see his perplexity when he cannot find them." "My young friend," answered the professor, "we should never amuse ourselves at the expense of the poor. But you are rich, and may give yourself a much greater pleasure by means of this poor man. Put a coin in each shoe, and then we will hide ourselves and watch how this affects him." The student did so and they both placed themselves behind the bushes close by.
The poor man soon finished his work, and came across the field to the path where he had left his coat and shoes. While putting on his coat he slipped his foot into one of his shoes, but feeling something hard, he stooped down to feel what it was, and found the coin. Astonishment and wonder were seen upon his countenance. He gazed upon the coin, turned it around, and looked at it again and again. He then looked around him on all sides, but no person was to be seen. He now put the money into his pocket, and proceeded to put on the other shoe; but his surprise was doubled on finding the other coin. His feelings overcame him; he fell upon his knees, looked up to the heavens and uttered aloud a fervent thanksgiving in which he spoke of his wife who was sick and helpless, and his children without bread, whom this timely bounty, from some unknown hand,would save from perishing.
The student stood there deeply affected, and his eyes filled with tears. "Now," said the professor, are you not much better pleased than if you had played your intended trick?" The youth replied, "You have taught me a lesson which I will never forget. I feel now the truth of these words, which I never understood before: "It's more blessed to give than to receive."

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น